හැරගිය නුඹ එන්න එපා සිහිනෙන් වත් මගේ ළගට

බාලේ පාසලේ සිට බැදී අපේ ආලේ
දළුදා වැඩුණුහැටි අමතක කලතාලේ
දිලිදුයි කියා මා අතහැර ගිය වෙලේ
අමතක කරනු කෙලෙසද පෙම්කල තාලේ...

මා හැර දමා ගිය මාවත අදුරු කරන්
ඇය පැතු හැම සිහිනයක්ම සුන්වගිහින්
වැහැරුණු ගත දරු පැටියෙක් තුරුලු කරන්
ඇය ඉන්නවා,අන්සතු ලඳ මොටද ඉතින්...

මගතොට දකිනවිට ඈ දැන් හිනැහෙනවා
එන්නේ මොකටදැයි මටනම් වැටහෙනවා
අතීත සමරු දහසක් හද තෙරපෙනවා
හැරගිය නුඹ එපා මම වෙනතක යනවා..